اتمنى

• اتمنى انى اعرف استمتع بوقتى من غير ما افكر فى حاجه تانيه تعكنن عليا و تشغلنى عن الاستمتاع باللى انا باعمله
• اتمنى انى اقدر افرح قوى زى ما بازعل قوى
• اتمنى انى اقدر اعبر عن احساسى
  
• اتمنى انى احب نفسى اكتر
• اتمنى انى ابقى متبلده الاحساس ولو لفتره صغيره علشان ابطل اندم على اللى انا باعمله
• اتمنى انى ارضى عن حاجه , باعملها لمجرد انى استمتع , واستمتع بيها فعلا
• اتمنى انى ابقى اذكى من كده
• اتمنى انى ابقى اجمل من كده
• اتمنى انى ابقى اغنى من كده
• اتمنى انى ابقى انشط
• اتمنى انى ابقى ابرز
• اتمنى ان الناس يحبونى و يعرفوا قيمتى و هما لسه صحابى
• اتمنى ان اللى يعرفى فى الحقيقه يفهمنى صح
• اتمنى ان الناس تبطل تتصدم لما تعرف انا بافكر ازاى(غالبا هما بيتصدموا علشان انا بافكر اصلا ههههههههههه)
• اتمنى ان الناس تبطل تاخد عنى فكره انى دحيحه (مش عارفه جابوها منين الفكره دى , رغم ان ماما بتقول انها نفسها تشوفنى ماسكه كتاب)
• اتمنى ان الناس تحترم ارائى زى مانا ما باحترم اراؤهم
• اتمنى انى اكون مبدعه و عندى افكار جديده حتى لو كانت مجنونه او مش معقوله
• اتمنى انى اكون موهوبه فى حاجه (بس واضح انى باعمل اى حاجه كويس جدا بس مش بدرجه انى اكون موهوبه فيها)
• اتمنى انى كان يبقالى توأم
• اتمنى انى اكون دمى اخف
• اتمنى انى لما اكون خجوله اعرف انطق الكلام صح (هتسمعوا منى كلام عجيب وماحدش يتريق)
• اتمنى انى ابقى سريعه البديهه
• اتمنى انى افرّح ماما
• اتمنى انى اكون رفيعه
• اتمنى انى اكون محبوبه
• اتمنى ان الناس تاخد بالها انى موجوده
• اتمنى انى اعيط قدام الناس علشان يعرفوا انى انا كمان فيه اوقات باتعب فيها
• اتمنى ان الناس تتعامل معايا زى ما بعاملهم
• اتمنى ان كل الناس تكون مؤدبه و محدش ينطق كلمات بذيئه (حتى لو مش قوى) علشان فعلا الكلمات دى بتأذينى
• اتمنى انى لما ماكونش موجوده الناس تحس ان فيه فرق و تكون عايزانى معاها
• اتمنى ان ماحدش يتبرع و يقول رأيه لو ماتطلبش منه (الا لو كانت مجامله طبعا)
• اتمنى ان محدش يحددلى اولوياتى لان انا فعلا محدداها لنفسى و جايز الاسس اللى انا باقيس عليها تكون مختلفه بس ده مش معناه انى مابعرفش احدد اولوياتى
• اتمنى انى لمااكون باعمل حاجه بطريقه مختلفه عن بقيت الناس محدش يقولى غيرى الطريقه دى
• اتمنى ان ماحدش يتريق على الموسيقى او الاغانى اللى باسمعها
• اتمنى لما اكون تعبانه ماحدش يقوللى صحصحى (اصلى مش مستنيه الاذن لو كان ينفع كنت صحصحت لوحدى)
• اتمنى انى لو تعبت محدش يعلق انى باتعب بسرعه لان انتوا ماتعرفوش انا كنت باعمل ايه قبل ما تشوفونى
• اتمنى لو قلت على حاجه مابحبهاش محدش يقولى جربيها (اصلى اكيد جربتها علشان كده ماحبتهاش)
• اتمنى انى لما اقول على حاجه لا علشان بتتعبنى محدش يقولى انى باتدلع
• اتمنى انى لما اقول لحد حاجه تخصنى وحد يسأل عليها مايردش عليها بدالى
• اتمنى انى لما ابقى عايزه اقول حاجه الناس تسمع اللى انا باقوله و تفهمه مش تسمعنى لمجرد انها تسكتنى و هما ماعدوهوش حتى على دماغهم
• اتمن انى لما اكون متضايقه واتنرفز شويه محدش يقولى امسكى اعصابك (اصلى لو مش ماسكاها كنتوا هتشوفوا حاجات تانيه)
• اتمنى ان الناس تبطل تعاملنى على انى عايشه فى صندوق زجاج و مافيش حاجه بتوصلنى علشان تأثر فيا (انا ممكن اكون اتعرضت لمواقف و لناس اكتر منكم بكتير)
• اتمنى انى لما اكون حزينه الناس ماتستغربش (هو حد قالكوا انى مابحسش؟)
• كفايه كده دلوقتى

لو تعرف

جلست فى احد الاركان لتشاهد مايحدث؛ كانت احدى زميلاتها فى الفصل فى مشاده مع اصدقائها و هى تسمع ما يحدث دون اى محاوله لتهدئتها او ابعادها عنهم, تشاهدهم من بعيد و تسمع نقاشهم الذى قد يتطور فى اى لحظه الى حد العراك. "انا غلطانه ان انا باسأل عنكم اصلا, انتوا ماتستاهلوش" "انتى مش بتسألى , انتى بتحققى و بعدين انا حره فى اللى انا باعمله" "يعنى ايه حره يعنى انا انا افضل ادور عليكى وبعدين تقوليلى انتى حره" "وهو انا المفروض قبل ماعمل اى حاجه اطلب الاذن؟" كان الحوار يصل الى اذنها بمنتهى الوضوح و يحرك فى ذاكرتها تلك الذكريات حين يحتد النقاش بين صديقاتها و تضطر الى تهدئه الموقف, واحيان اخرى حين يشتد الحوار اكتر فيطلبن منها ان تتخذ جانبا اما مع احداهن واما مع الاخرى و كيف اعتادت ان تخرج من تلك المواقف دون ايذاء او احراج احداهن و كيف كن يبحثن عنها ليتحدثن اليها اذا ما كان هناك شئ يزعجهن .
حين اخبرتها احداهن انها ستنتقل الى منزل جديد وان والدها يصر على نقل اوراقها الى مدرسه اخرى, و فى نفس الاسبوع اخبرتها الاخرى انها ستسافر قريبا , كانت تلك الاخبار كالصاعقه بالنسبه اليها فهى لم تصادق غيرهما, لقد استغرقها الامر اكثر من سته اشهر لتشعر بالراحه فى وجودهما و لتشعر بانها تنتمى اليهم. كانت الافكار تموج داخل رأسها حتى انها لم تشعر بمن يجلس بجوارها لكنها خرجت من دوامه افكارها حين سمعت من يحدثها , فنظرت بجوارها لترى من المتحدث, لتجد زميلتها التى كانت فى النقاش المحتدم منذ دقائق قليله تبتسم لها و تقول بصوت هادئ "عارفه ايه اللى بيعجبنى فيكى؟ انه مافيش حد فارق معاكى" كان الرد ابتسامه وايماءه خفيفه

انا عارفه انى اسلوبى مش قد كده فى العربى بس بالانجليزى كانت هتبقى بشعه :D

حلم تانى

النهارده حلمت ان الحرب قامت
حلم عادى جدا كل الناس بتحلمه
بس انا ماحلمتوش من ييجى 10 سنين كده
والمره دى كانت مختلفه
كانت واقعيه اكتر
يعنى قبل كده كنت باحلم ان الدنيا فجأه بقت لونها احمر والقنابل عماله تنزل فوق دماغنا زى المطر زى مايكون حد واقف من البلكونه و بينشن علينا احنا بالذات

المره دى كانت الدنيا ياليل فمفيش احمر خالص الدنيا كانت ضلمه
بس السماء كانت فيها طيارات
و كنت سامعه صوت الضرب
الغريبه انى فى الحلم ده كنت باتصرف كأنى متعوده على الغارات دى
يعنى خلصت اللى فى ايدى بكل هدوء و بعدين طفيت النور و طلعت البلكونه علشان اتفرج

و سمعت صوت ماما من المطبخ بتقولى "هو احنا بنتضرب؟" و كان ردى بمنتهى الهدوء"اه"

a repeating dream

I have this dream almost every week I'm walking in the street and I see a dog that is coming towards me and it doesn't look very friendly I have this idea that if I looked strong I could control him and make him not to attack me so I give the dog orders like keep away or calm or stay ...things like that and the dog actually become tame and stand next to me calmly until a moment come and I notice his look is not the same but I don't have time to act and the dog bite me horribly .
I do believe that dreams gives us warnings, not that I'm a psychic or anything but usually we see signs, maybe we can interpret it and maybe we cannot.
this signs go deep down in your head and start forming this dreams.
usually when it repeat then it is certainly a warning , but who would betray me?
I can't think of anyone.
I can't even recall the signs that made me think this way.
I'll know sooner or later

خطاب الى العميد

انا قاعده من امبارح باذاكر ماده خزعبليه
لا اقصد جزء من ماده خزعبليه
علشان الماده دى مقسومه جزئين وانا باذاكر الجزء اللى لا افقه فيه شئ
المشكله انه غبى قوى و متداخل و متشابك و متفرع و متلولب فى النقطه اللامتناهيه فى البعد البؤرى المتمركز فى احد الابعاد الكونيه المتوازيه لهذا الكون الفسيح الملئ بالنواميس الطبيعيه التى تغير نظرتنا التوحديه الى اللامركزيه فى الصباح الباكر

اصل انا حاسه انى الحاجات اللى اناعماله اقراها كده
بتروح مشاوير عجيبه
و تروح من حته لحته تانيه خالص ,عادى يعنى وانت لف وراها بقى
بس الصراحه انا دوخت من كتر اللف حوالين نفسى
ربنا يستر و نخلص منها بقى و نخلص من الباقى و نخلص من السنه دى علشان انا خلاص لو دى ماكانتش اخر امتحانات ممكن يجرالى حاجه
بافكر ابعت رساله للدكتور استعطفها واسترجاها و استسمحها
او ممكن العميد على طول
اقوله فيها
يا سيدى القاضى... قصدى يا سيدى العميد
الطلبه الغلبانين المتسحولين الماثلين امامكم بقالهم 4 سنين فى معتقلات الكليه و المفترض اطلاق سراحهم بعد اربع سنين حسن سير و سلوك
وهؤلاء الطلبه كانوا خير طلبه و مثال للطاعه والشجاعه والاقدام
فقد اختاوا بانفسهم مشروع تخرجهم عملا بالقول المأثور "بيدى لا بيد عمرو" وهذا دليل على شجاعتهم واقدامهم
و كانوا على مدار اربع سنوات مثال للطالب الملتزم فكانوا يقوموا بتسليم المشاريع والتاسكات والاسينمنتات فى مواعيدها المقرره
و بعد كل هذا العناء جاءت السيمينارات التى كانت تعتبر مثل غرف التعذيب حيث يدخل الجروب من دول و يستفرد بيه لفيف من الاساتذه و فين يوجعك و بدل ما نسأل "هما لسه بيعملوا البريزنتيشن؟" , بقينا نقول "هما لسه بيتعذبوا جوه؟" و كل هذا والطلبه صامدون لا يتزحزون تحت وطأه تلك الظروف القاسيه والواقع المرير الذين ظلوا يعانوا منه طيله 4 سنوات و بعد كل هذا يوجد قله مندسه من الاساتذه يريدون تسويد حياه هؤلاء الطلبه اكثر من هذا , حيث يقوموا بوضع امتحانات لا اساس لها من العقل حيث يظل الطالب متنحا امامها محاولا فهم دهاليزها حتى يتم سحب الورقه من يده و هو لم يكتب شيئا سوى اسمه على ورقه الاجابه المنكوبه, بل و يتلذذوا فى تصحيح تلك الامتحانات بحيث يشّيلوا الطالب الماده على درجات قليله ليصاب بحاله من الانعباط اللا فكرى امام نتيجته المعلقه على الحائط.
فى النهايه نطلب من سيادتكم النظر بعين العطف والشفقه على هؤلاء الطلبه و تنجيحهم
حيث ان نجاحهم سيعود بالفائده العامه ايضا حيث تكون هناك اماكن شاغره(تقريبا شاغره دى يعنى فاضيه) للطلبه الجدد و توفير ماتنفقه الدوله لتعليم المأسوف على شبابهم - ولاانتوا عاجباكوا المصاريف دى على الفاضى- و برضه احب انبه سيادتكم ان سوق العمل يحتاج اللى الخريجين الجدد لتوفير احتياجاته من عاملات النظافه و الباعه الجائلين وما الى ذلك من اعمال حيويه لمجتمعنا
وتفضل منا جزيل الشكر والسلام عليكم ورحمه الله وبركاته

كأبه مستفحله

امبارح اكتشفت انى قعدت اربع ساعات باسمع نفس الاغنيه
it can't be a good sign
وبرضه وانا قاعده لوحدى لقيتنى باعيط
for no apparent reason
it can't be a good sign either
و الكوابيس اللطيفه اللى بتخلى الواحد مش عايز ينام تانى
chaos , chaos and more chaos
دى الكوابيس التقليديه بتاعتى
عندى احساس غريب انى متعلقه فى الهوا و مافيش حد يلحقنى
وان مفيش حد يشدنى من فوق
وان كل الناس اللى حواليا متعلقين فيا و بيشدونى لتحت بدل مايرفعونى وان انا اللى لازم ابذل كل المجهود علشان ماقعش

انا عارفه و متأكده ان الاحساس ده مش حقيقى وانه بس حاجه حالتى النفسيه هى اللى بتهيأهالى بس للاسف الاحساس ده قوى جدا لدرجه انى مش قادره اتحكم فيه
واللى عمال يزود الاحساس انى فى وسط الامتحانات و ماقدرش اقول ان دى احسن امتحانات عدت عليا.
و كمان مطلوب منى انى اسلم مشروع بعد الامتحانات على طول وانا لسه ماخلصتوش
و كمان مشروع التخرج احنا متأخرين عن ال
time plane
بتاعتنا بتاع 3 شهور كده هههههههههههههههههههههههههه

الحاله دى وحشه قوى
انا عايزه اخرج منها فى اسرع وقت ممكن بس مش عارفه
يظهر انى حسدت نفسى
رغم ان كل الناس بتقول ان دايما سنه البكالوريوس بتكون كده علشان الربكه و المشاريع اللى بتتكربس فوق بعضها والمذاكره و كل حاجه و ان انا كده كويسه والحاله مش وحشه عندى قوى زى ناس تانيه
بس لمجرد انى مش عارفه اتحكم فى المود بتاعى ده حاجه سيئه جدا
انا بالاقى نفسى باعامل الناس بحده و لما اجى اظبط الموقف , ابوظه اكتر
ياريت الحاله دى تخلص بسرعه علشان انا خلاص عينى وجعتنى من العياط و المذاكره مع بعض , خصوصا انى باذاكر على الكمبيوتر , اللى هو بيوجع العين لوحده

A nightmare

I just had a nightmare, it's not that horrible but it was annoying
at first I was going home from college when I found that the road is completely dark and empty and certainly unknown to me
I had to walk till i find a known place
when I found this familiar place I wanted to get in a bus
but the place was getting darker and darker and it looked very creepy
then I heard screams, a child's but I didn't know where it was coming from , the sound was like everywhere
then the screams faded and I saw a tall man or that's what I think I saw, was holding a long stick or something like that and he was getting nearer , I took cover quickly , he picked random people to attack them, and I decided not to act the hero and not to interfere if someone else was attacked but if he attacked me I would never hold still and I'll fight back
and I was determined on this
then I woke up

it's not my usual nightmare
my usual include either dogs or dead bodies or chaos
dreams including one or more dogs(vicious dogs of course)have been my nightmare since I was five years old and maybe earlier
dead bodies in a dream would irritate me if their death was because of a knife or any other sharp tool, actually any sharp tool would irritate me
Chaos are a nightmare even when I'm awake
I remember when I watched gangs of New York I almost cried because of all the chaos in this film

هزه ارضيه

كنت لسه باسمع النشره (الحاجه اللى انا مابعملهاش خالص غير صدفه) و شوفت خبر عن الزلزال بتاع الصين
انا كنت باشوف على النت اخبار كده على الطاير بس عمرى مافكرت انى اقف واقرا الخبر بالتفصيل
اللى خلانى انتبه مع النشره ان الشريط اللى تحت ده كان مكتوب فيه ان الضحايا عددهم ارتفع ل 22 الف قتيل
سبحان الله , حاجه حصلت فى ثوانى و تسبب الدمار ده كله فى بلد الله اعلم هما قعدوا يبنوا فيها قد ايه
البلد اتطربقت على الناس اللى فيها - مافيش كلمه معبره اكتر من كده-
سبحان الله فكره الزلزال بسيطه ولما الواحد بيسمعها مش بيحس بالتأثير اللى ممكن تعمله


مفيش حاجه تتقال غير سبحان الله
و ربنا يعينهم فى البلاوى اللى عندهم
اوبئه و فيضانات و طرق اتدمرت و محتاجين اعانات و اماكن الناس تقعد فيها
ربنا يستر

شخصيات البعد عنهم احسن(شخصيه 5 )

من الشخصيات اللى هتضايقك وانت بتتعامل معاها , الشخصيه اللى مابتفرقش بين اللى يتقال بينها و بين صحابها , و بينها وبين الناس الغريبه او اللى مش قريبين قوى
خصوصا لو انت انسان متحفظ
مش قصدى خنيق بس قصدى انك بتخاف على شكلك قدام الناس و بتحب تحافظ على صورتك .
الشخصيات دى بقى مشكلتها انها مابتفرقش فى المعامله بين الاصدقاء والناس المقربين والناس اللى مش مقربين قوى.
غالبا بتكون شخصيات دمها خفيف و بتستمتع جدا وانت قاعد معاهم , بس لما بيكون حد غريب عليك موجود بتحس بالاحراج سواء من التعليقات او التصرفات اللى بتكون تلقائيه بالنسبه لهم

يعنى مثلا ممكن انا واصحابى نتريق على لبس بعض او على طريقه حد فينا بينا و بين بعضينا بس مابحبش لو حد قال حاجه من التعليقات دى قدام حد من بره الجروب بتاعنا, سواء عنى او عن حد تانى
باحس انى باتكسف, باحرج , حاجه كده , بابقى نفسى الارض تنشق و تبلعنى , خصوصا لو التعليق او الهزار ده احرج حد غيرى
طب انا باتصرف ولما حد بيحرجنى باحاول اقلبها هزار علشان ماحدش يحس , بس مش كل الناس بتعرف تعمل كده

الشخصيه دى زى ماقلنا عاده بتكون لذيذه جدا , علشان كده هتلاقى انك مش بتتعلم من غلطتك و بتقعد معاهم تانى

علشان تعرف تتأقلم مع الشخصيه دى, لازم تتعلم تهزر زيهم و لو حصل ان حاجه احرجتك يا اما تتوه يا اما تقلبها هزار

انا واعوذ بالله من كلمه انا 4

مش عارفه ليه لما ببقى
stressed
بابتدى اتصرف بطريقه غريبه
ساعات باكون
Aggressive
مش قوى يعنى بس مش بيبقى الطبيعى بتاعى
و ساعات تانيه ابقى باضحك بطريقه مش طبيعيه, و على حاجات انا فى الطبيعى مش هاضحك عليها
كان ليا واحده صاحبتى ايام ثانوى بتعرف لما تلاقينى باضحك على كل حاجه ان فيه حاجه مضايقانى
لما باوصل للحاله دى بابقى فعلا محتاجه ان اللى معايا ينسينى اللى مضايقنى
لما بيفضلوا يسألونى ايه اللى مضايقك انا مش باحس انى احسن, لانى زى ماقلت قبل كده مش باعرف احكى .
بس انا عندى استعداد اشيل الموضوع اللى مضايقنى من مخى طالما فيه حاجه تانيه باعملها و بتخلينى انسى
فالانسان اللى معايا لو كل شويه سألنى عن اللى مضايقنى هافتكر المشكله وعمرى ماهاعرف انساها الوقت ده

دايما حلول المشاكل بتيجى واحنا مش بنفكر فيها
لان دايما لما بافكر فى المشكله بالاقى نفسى بافكر فى المشكله نفسها مش فى حل ليها
والحلول دايما بتيجى على حين غره زى ما الجماعه بتوع العربى بيقولوا وانت مش بتدور عليها
مش عارفه ليه جايز علشان ساعتها الواحد مش بيبقى مركز على ناحيه معينه و ناسى بقيه النواحى

المهم لو لقيتونى بقيت
aggressive
اعرفوا ان ده نفس الوجه للعمله بتاعت تعب الاعصاب
يعنى زيها زى الهزار بالظبط
انا جوايا بيبقى نفس الحاجه واللى قدامى هو اللى بيخرج الناحيه اللى بينكشها
وانا برضه مش بامسك الناس اضربهم يعنى ولا اجر شكلهم
بس باكون سخيفه
ممكن ارد رد محرج او مابقاش
flexible
كالعاده
من الاخر باكون غبيه فى التعامل فى الوقت ده

شخصيات البعد عنهم احسن (شخصيه 4)

الشخصيه المستكينه المستسلمه لكل اللى حواليها

مش قصدى الشخصيه اللى بتحب تريح دماغها
قصدى الناس اللى فاكره ان مافيش فى ايديهم حاجه
وراضيين باللى ييجى
مش عايزين يغيروا اى حاجه فى حياتهم , او بالاصح خايفين ياخدوا موقف من اى حاجه, و بيخافوا من اى حاجه و كل حاجه
عادى ان الواحد يخاف من حاجه تخوف زى ................... مثلا
انما اى حد يقولى حاجه و يبرقلى شويه اخاف منه واعمل له اللى هو عايزه
او اى حد يقولى على الله تعمل كذا اروح انا راجع وماعملش اللى فى دماغى .
ده يبقى اسمه جبن مش خوف
و فيه ناس تانيه مابتحاولش تحسن موقفها او مستواها فى الحياه
فاكرين انها قناعه , مش عارفين ان القناعه انى اعمل اللى عليا و بعد كده اللى ربنا يرزقنى بيه ارضى بيه بس بعد ما اكون عملت اللى عليا مش اقعد سلبى و انا مش عايز اعمل اى حاجه واقول انا قنوع وراضى

كان فيه قصه قصيره قريتها قبل كده مش فاكره مين اللى كتبها بس كانت حوالين شخصيه من المستسلمين للواقع
المفروض ان الشخص ده مات وروحه بتتحاسب, والملايكه انقسموا قسمين
قسم عايزه يدخل الجنه علشان هو كان طيب و ماكانش بيحب المشاكل
و قسم تانى عايزه يدخل النار علشان هو كان مستسلم للواقع زياده عن اللزوم و كان المفروض انه يعمل اى حاجه علشان يغير الواقع الاسود اللى هو كان عايش فيه

فلما القسمين اختلفوا , عملوا له زى محاكمه و كل قسم يوضح حيثياته و ليه هو عايزه يدخل النار او الجنه وابتدت المحاكمه و كل قسم بيحاول يدافع عن وجهه نظره
بس فى الاخر قرروا انه كان مستسلم كده علشان هو طيب و مش عايز يعمل مشاكل فقرروا انهم يدخلوه الجنه
و فى الاخر بيسألوه نفسك فى حاجه نعملهالك
فرد عليهم " طبق فول ورغيف عيش كل يوم الصبح, ولا اقولكم خليهم رغيفين"

فعلا القصه دى كانت رائعه فى وصف الشخصيه دى
مشكله الشخصيه دى انك بتحس ناحيتها بالاسف والحزن والشفقه و حاجات كده كتير مع بعضها بس اللى بيغلب عليها انك متضايق منها و مش طايقها
احساسك هيكون ان الناس دى ماتستاهلش حتى اللى هى فيه

Mr. bean’s holiday

انا شفت فيلم

Mr. bean’s holiday

اكيد الفيلم دمه خفيف بما انه فيلم كوميدى فى الاساس

بس لفت نظرى حاجه ماكنتش هاخد بالى منها لو ماكنتش اخدت كورس ال

time management

كان طول الكورس بيلفوا ويدوروا حوالين اننا لازم يبقى عندنا

vision , mission

دول طبعا علشان الواحد يقدر يحقق اى حاجه فى حياته

لازم يكون عنده هدف فى الحياه ويكون حاطط خطه ازاى هيحقق الهدف ده, عن طريق اهداف تانيه اصغر او قصيره المدى زى ما بيقولوا, وان مهما الظروف حواليه كانت بتعوقه عن تحقيق هدفه ده لازم يتغلب عليها و يحدد قراراته على اساس هدفه

نرجع بقى لمستر بين , الراجل كسب رحله علشان يقضى اجازه على البحر فى فرنسا

و هو ماشى حصلت له مصايب و كوارث وحاجات ممكن تخلى اى واحد ينسى البحر و ينسى هو جه فرنسا ليه اصلا

بس هو كان مركز هدفه فى انه عايز يوصل للبحر

رغم العقبات اللى واجهته هدفه ماراحش من قدام عينيه

جايز الناس تحس ان مستر بين ده غبى بس بصراحه لو فيه منه كتير فى البلد دى كان حالها هيتغير كتير

انا شايفه ان الفيلم ده بيوصل ان الواحد لو فعلا عايز يعمل حاجه هيعملها

لان الراجل ده فلوسه ضاعت و شنطته ضاعت و اتهموه انه خطف ولد و كانت بهدله و مع ذلك وصل فى الاخرللبحر

جايز ناس تقول انها مش الهدف اللى الواحد يتحمل علشانه حاجه , بس الهدف هدف

مش هتفرق الهدف ده كبير ولا صغير , مهم و لا تافه. بالنسبه لصاحبه هو مهم و يستحق العناء والا ماكانش حطه كهدف ليه

المهم ان كل واحد يبقى ليه هدف فى الحياه و يحاول يحققه , وهو هيلاقى نفسه بيحسن فيه و يعدل علشان يكون هدف يليق بالجهد اللى هيبذل علشانه , و علشان يعمل حاجه فعلا مؤثره

one step at a time

سلام

انا واعوذ بالله من كلمه انا 3

الناس كلها بتفتكر ان انا قويه
مش فى البنيان يعنى قصدى انهم بيفتكروا ان انا tough
انا ساعات فعلا باكون جامده بس ساعات تانيه باكون حاسه انى هشه قوى و اى حاجه ممكن تكسرنى,
لما باتعرض لموقف صعب شويه ساعات باتمنى انى انهار , جايز ساعتها حد يحس ان انا برضه عندى احساس وباتأثر زى كل الناس.

الغريب انى دايما بابقى على وشك الانهيار و بعدين افكر لو انا انهرت او دخلت فى ازمه نفسيه ..او.. او.. اكيد اللى هيخاف عليا و هيتأثر باللى حصل لى ده مايستاهلش منى انى اعمل فيه كده, واللى الموضوع ده مش هيأثر معاه مايستاهلش يشوفنى وانا ضعيفه , غصب عنى بالاقينى بقيت قويه ووقفت من اول وجديد

كتير اشوف ناس تنهار لما حد قريب ليهم يتوفاه الله بس انا اكتر حاجه ممكن تبين انى حزينه فعلا على فقدان حد انى اعيط شويه صغيرين و بعدين ابقى عادى ولا كأن فيه حصلت.

كتير برضه اشوف ناس مكتئبه و منعزله عن العالم علشان حد من صحابهم سابهم او عمل معاهم حاجه , ولما ابص لنفسى الاقى انى فقدت اصدقاء اكتر مما يمكن تخيله لحد فى سنى , و مع ذلك عمرى مادخلت فى ازمه من دول .

بصراحه انا دخلت فى ازمه واحده بس و هى اللى فعلا اقدر اقول انها كانت ازمه بمعنى الكلمه لانى فعلا كنت مكتئبه طبعا ماحدش عرف عنها اى حاجه خالص بس كانت سببها حاجات كتير مع بعض.

نرجع لموضوعنا بقى الناس اللى حواليا متخيلين ان انا جبل, اقدر استحمل اى حاجه
المشكله انهم بيقيسوا حالتهم بحالتى
يعنى مثلا لو حاجه تعبتنى نفسيا يبتدوا يقولوا امال احنا بقى نعمل ايه؟
على فكره الكلمه دى بتجرحنى قوى
بتحسسنى ان انا مابحسش او ان الناس بتبذل مجهود فظيع علشان يحسسونى باللى هما حاسين بيه (حرف السين اتكرر كتير قوى فى السطر ده هههههههههههههههههه)
مش عارفين ان انا طبعى انى اتماسك, مابحبش اطلع ضيقى على الناس
بس انا بافضل اكبت فى نفسى لحد ما الضيق ده يطلع بس وهو حاصله تكبير و تفخيم و كل الكلمات اللى بتوصف انه بقى اكبر واسوأ
و ساعتها محدش بيقدر يستحملنى وبالاقى انى باضطر اختفى شويه علشان مانفجرش فى وش حد تانى لحد ما اهدى خالص
بس فى الفتره دى باحس بوحده فظيعه
كتير بيبقى نفسى فى حد اعيط على كتفه , رغم كده انا عمرى ماعيطت مع حد
لما فعلا باحس انى مش قادره امسك نفسى باروح فى اى مكان لوحدى واعيط
فى المرات القليله اللى فضفضت فيها مع حد من صحابى اتعلمت انى احسن لى انى ماحكيش لحد من صحابى عن حاجه حصلتلى او بتضايقنى
من ردود افعلاهم اللى كانت مختلفه فى كل مره
مره لقيت ان كل اللى حكيته الناس كلها عارفاه و المره دى عرفت ان الانسانه دى لا تؤتمن على شئ
مره كنت متضايقه من حاجه واحده عملتها فيا و حكيتها لصاحبتى الانتيخ قصدى الانتيم لقيتها اخدت الموضوع بعصبيه و عدوانيه و بعدها بفتره اكتشفت انها كانت فاكره انى بألف الحكايه دى علشان اوصل لها كلام من تحت لتحت ( وانا ماعرفش اصلا ايه الكلام اللى من تحت لتحت ده بس هو عمل لنا مشكله و خلاص)
مره تانيه كنت باحكى علشان كنت فعلا محتاجه افضفض مش انى فى مشكله و عايزه حل والاقى صاحبتى كل ما تشوف وشى تقولى هاه عملتى ايه فى المشكله الفلانيه؟ طب عملتى اللى قلتلك عليه؟ طب.. طب.. لحد ماندمت على اليوم اللى عرفتها فيه حاجه عنى رغم انى وضحتلها كذا مره انى مش محتاجه نصيحه وانى عايزه اتكلم بس.

نفسى فى حد زيى لما تكلمه يسمعك و لما تسيبه و تمشى كأنك ماقلتلهوش حاجه
جايز علشان كده الناس بتحب تفضفض معايا
علشان مابفكرهمش بمشاكلهم غير لماهما يبقوا عايزين يفتكروها

المهم انى من كتر مانا مابتكلمش عن مشاكلى الناس فاكره انى يا اما ماعنديش مشاكل يا اما انا بافوت فى الحديد و مافيش حاجه تقف قصادى.

بس انا اساسا لما باتكلم عن مشكله او اى حاجه بتواجهنى مع حد مش باعرف اوصل له الاحساس اللى انا حاساه
اصلى لما باجى اتكلم عن احاسيسى باحس انى عبيطه قوى وانى باتكلم فى حاجات تافهه . اكيد كل الناس بتحس بالاحساس ده فى وقت ما . بس انا الاحساس ده هو اللى بيبان , يعنى مثلا ابقى باتكلم عن قد ايه انا زعلانه وانا باوصل للى قدامى انى باتكلم فى موضوع تافه فمحدش بيحس باى حاجه ولا حتى الموضوع بيعدى على دماغه.

ناس كتير لما بتبتدى كلام معايا نبره صوتهم بتدينى الاحساس ده, انهم حاسين انهم بيقولوا كلام اهبل بس بعد شويه بالاقيهم بيخرجوا احساسهم فعلا مش عارفه هل السبب لان انا باخرج الاحساس ده منهم ولا لانهم هما مش بيقدروا يكتموه اكتر من كده.
لما انا باتكلم مع حد (اى حد) باكون حاسه انى باتكلم عن حاجات هبله , المشكله ان الاحساس بيزيد لحد ما فى الاخر بالاقينى انا اللى باغير الموضوع . وفى الاخر اقعد اكتب كل اللى انا عايزه على الكمبيوتر او على ورقه وبعدين اقطعها
ده احد الاسباب ان البلوج بتاعى بيبقى كله كلام عن نفسى ( علشان مش باقدر اقول الكلام ده وجها لوجه لاى حد, ساعات باتكلم مع اختى وباحس انها بتفهمنى بس هى مشغوله معظم الوقت وانا مشغوله معظم الوقت فمش بنقعد مع بعض كتير)

انا ساعات باصدق ان مشاعرى فعلا متبلده , بس ارجع اقول هى لو متبلده فعلا انا ماكنتش هاخد بالى :D

شخصيات البعد عنهم احسن(شخصيه 3)

اكتر شخصيه ممكن تضايقك خصوصا لو انت بتزهق بسرعه
الشخصيه اللى بتعلق على حاجه واحده لفتره طويله
يعنى موقف حصل او حاجه انت عملتها وتلاقى فى كل فرصه الانسان ده بيفكرك بالموقف ده
زى ماتكون حياتك كلها متمحوره حوالين الموقف ده
, او ان الموقف ده هو الموقف الوحيد المؤثر فى حياتك واللى يستحق انه يفتكره و يفكرك بيه كل شويه
, وياسلام بقى لو كان الموقف ده محرج او انت عملت فيها حاجه غلط
, هتحس انه بيذلك بيه و هتلاقى نفسك عايز تقوله هو انت يعنى اللى مابتعملش حاجه غلط خالص

الغريب بقى ان تلاقيهم عمالين يتريقوا عليك لو عملت الحاجه بطريقه تانيه غير اللى هما بيعملوها بيها,
حتى لو هى الطريقه الاحسن او الاصح



تلاقيه عمال يتريق ولما تيجى توقفه و تقوله ان اللى غيره ده بيعمله هو الصح علشان كذا وكذا و كذا تلاقيه راح قالب عليك انت و يبتدى يقولك اصل انت كمان مش بتعرف تعمل
اصله ابو العريف
ده بقى لو اتكلمت معاه عن اللى بيضايق فيه هتلاقيه بيجيب لك القديم والجديد وانت بتعمل وانت بتسوى
زى مايكون انى باعمل حاجه ده مبرر ان غيرى يعملها
ولو انا باعمل حاجه بتضايقك وانت ماقلتليش انا هابطلها ليه؟ هو انا باشم على ضهر ايدى علشان اعرف ان جنابك بتضايقك المواقف دى
لا ازاى تطلب منه يبطل حاجه هو عمره ماطلب منك انك تبطلها
حتى لو مابتعملهاش بس هو ماطلبش منك انك تبطلها يبقى انت كمان مش من حقك تقوله

و بعدها بقى تلاقيه مثلا عمال يقولك
على فكره انت بطئ قوى و ده بيضايقنى ياريت تبطل البطء
او مثلا انت بتلبس لبس مش عاجبنى, بيضايقنى , ماتبقاش تلبس الطقم ده تانى
او ماتكلمش الشخص ده , اصله بيضايقنى

و النتيجه تلقى نفسك دخلت فى لعبه مين هيطلع حاجات بتضايقه فى التانى اكتر
دول بقى ماتعملش معاهم اى حاجه
طنشهم
اصل اى كلام معاهم هيجيب نفس النتيجه
اللى احنا لسه قايلين عليها من شويه , فطنش تعيش

ساعات كتير الحاله النفسيه اللى الواحد بيحس بيها بتختلف لما الواحد بيغير المجموعه اللى هو قاعد معاها

احسن مود لما تقعد مع جروب حاسس بالمسئوليه بس ال
sense of urgency
عنده مش عالى قوى
لانك لو قاعد مع جروب عديم الاحساس بالمسئوليه ممكن تتنرفز عليهم و خصوصا لو انت شخصيتك مسئوله و بتحترم الالتزامات
و لو انت قاعد مع حد ال
sense of urgency
عنده عالى هيجيبلك العصبى . حتى لو مافيش حاجه علشان تحس انها
urgent
بيبقوا هما كده دايما حاسين ان الحاجات لازم تتعمل دلوقتى و دلوقتى حالا ولو ماتعملتش هتحصل مصيبه, حتى لو كانت حاجه تافهه
دول بجد بيخلونى على وشك الانفجار فى وشهم . حتى لو الحاجه فعلا
urgent
العصبيه و الركوب فوق دماغ الناس مش هيعملها بالعكس ممكن يوترهم و يخليهم مش مركزين , بس مين يفهم ؟ ده الطبع وزى ما بيقولوا الطبع غالب

و اللى ماعندوش اى حس بال
urgency
ماضمنش ممكن اتصرف معاه ازاى , بيبقى نفسى اخلص عليهم

المهم الجروب بقى اللى بين البنين ده هو فعلا اللى ممكن تقعد معاه وانت
stressed
من غير مايزود ال
pressure
عليك

تحس انه حاسس بالضغط اللى عليك من غير مايكربسلك الدنيا فوق دماغك

فيه بقى جروب رابع كده , وانت مضغوط ماتقعدش معاه خالص
ده بقى حزب اعداء النجاح قصدى حزب اعداء راحه البال

تلاقيهم عمالين يرصولك فى الحاجات اللى المفروض تتعمل ومفيش وقت
لاهما بينجزوا فى الوقت ده وبيعملوا حاجه مفيده ولا هما سايبينك انت تعمل حاجه مفيده ولا حتى سايبينك تريح من الشغل شويه
يعنى من الاخر استخبى منهم لو قدرت
*lol*

Emotions Explosion

it's weird how a person could endure so much emotions along few hours. when you get disappointed then have hope , when hope breaks in front of your eyes and it still stays , then the remaining hope fades . but another light shine somewhere in your head to keep you on your way but you still find it hard to go on , then this light wither and you still on your way, without hope, without motive, without reason to continue but you are still going on your way . too weak to take any action , too weak to object, too weak to explain. then something happens and you are over the moon, ecstatic with joy. then you realize you were fool and what made you so happy is not really a great thing. you start to dream about the hope you are looking for, like a fairy tale , you dream about all the good things that could happen to you, all the things you want it to happen . but you still can recognize it as a childish dream that couldn't make you any happier because you are too old to believe in fairy tales , and that the good fairy will come to you at night and make all your dreams come true. you start to feel angry. maybe because you wanted this imaginary world to exist, or because you thought of such foolish thoughts . it won't make any difference , you are angry and your emotions are not getting any better you feel like you would explode with all these emotions but unfortunately you don't. and you find yourself obligated to bear all these emotions until it subside . as fast as it comes, it goes but the experience is never forgotten

انا واعوذ بالله من كلمه انا 2

هارجع اتكلم عن نفسى تانى

انا اكتر حاجه مابستحملهاش فى الانسان اللى قدامى الغباء

مش ان الIQ بتاعه يبقى اقل منى ولا حاجه بس اللى مابيحبش يفكر

فيه ناس بتكسل تفكر. و تفكر ليه لما ممكن حد تانى يفكرلهم

دول بقى مابطيقهمش و لما تقعد معاهم شويه تحس ان مخهم جاله شلل وان ابسط الحاجات مبتوصلهمش

مثلا لو بتقرا كتاب او بتتفرج على فيلم و كان فيه تلميح صريح زياده عن اللزوم و تلاقى اللى جنبك بيسألك هو قصده ايه تفتكر هيكون رد فعلك ايه؟

معلش جايز دى صعبه عليه شويه طب لو نكته و كل الناس ضحكت عليها و ده قاعد مستنى كمالتها يبقى اكيد ده فيه حاجه غلط

على فكره انا مش باتكلم عن ناس من الفضاء الناس دى موجوده فعلا و معدلات ذكائهم مش وحشه بس تلاقيهم مركزينه كله فى المذاكره متلا او فى الجيمز او اى حاجه

بيحسسونى ان ربنا خلقلنا المخ علشان نذاكر بيه بس او علشان نلعب بيه بس

مره وانا فى interview سألونى ايه اكتر حاجه بتضايقك فى اللى قدامك لما رديت وقلت الغباء ال interviewer ضحك جامد قوى لما وضحتله فكرتى قالى انا اول مره اسمع الرد ده دايما الناس بترد ان اللى بيضايقها الكذب او النفاق انما الغباء دى جديده

اكيد انا رديت ان الحاجات دى بتضايق اى حد بس يعنى اللى بيكدب او اللى بينافق بنعرف نتصرف معاه انما الغبى ده هتعمل معاه ايه؟ حاجه من اتنين يا اما هيجيلك شلل يا اما هتنتحر

برضه باتضايق قوى لما واحده تستظرف عليا قدام حد تانى , باحس انها بتتعمد تحرجنى علشان ترسم نفسها قدام صحابها (و طبعا بيحرموا بعد رد الفعل اللى انا باديهولهم)

انا لما حد بيضايقنى مش باعمل اى حاجه غير انى ابصله بصه بس فيها كل اللى نفسى اقوله – لانى اكيد مش هاقدر اقول اللى نفسى فيه بلسانى , اصلى زى ماتقولوا كده مابطلعش العيبه :D -

لما الناس بتوصفلى البصه دى بيقولوا عنها انها بصه جباره , بتخلى اللى قدامى يحس انه حقير (على الاقل ده الوصف اللى اجمعوا عليه)

لدرجه ان مره واحده زميلتى عملت فيا فصل كده و بصيتلها البصه المعهوده و كانت واحده صاحبتى تانيه واقفه معايا قالتلى "علشان خاطرى ماتبصيش البصه دى تانى , انا باخاف منك لما بتبصيها"

ماتقلقوش انا مش باخوف ولا باكل العيال الصغيرين وهما نايمين

زى ماقلت انا اكبر حاجه اقدر اعملها انى ابص البصه الشريره دى , ده انا ملاك واتحط على الجرح يولع... قصدى يطيب

كفايه كده النهارده بقى

سلام

شخصيات البعد عنهم احسن (شخصيه 2)

نكمل حديثنا

فيه شخصيات بقى تلاقيها طول ماهى قاعده عماله تديك فى نصايح , لحد ماتحس انك مابتعملش اى حاجه صح فى حياتك
و تبقى ليلتك سودا لو عملت حاجه قدامهم مش عاجباهم , انت ليه عملت كده؟ كان ممكن تعمل كذا و كذا و كذا دلوقتى هيحصل كذا كذا
لما تبتدى تكره نفسك
مش عارفه ليه هما بينسوا ان اللى ايده فى الميه مش زى اللى ايده فى النار
او ان ردود الافعال والاختيارات بتكون نتيجه خبرات سابقه و عوامل نفسيه كتير جدا مش بس ان الموقف ده التصرف الاحسن فيه هو التصرف ده , و ساعات بيكون الواحد مش شايف التصرف الاحسن ده اساسا
او ممكن يكون التصرف اللى هو عمله هو الاحسن له بما انه هو اللى عارف كل الظروف المحيطه بالموقف - مش هو اللى جواه برضه ولا ايه-
المشكله كمان ان الموضوع مش بيقتصر على النصايح لا تلاقيه زاد و بقى تدخل فى حياتك كلها
يعنى مثلا اشرب كذا ده جميل لو قلت انك مابتحبوش تلاقى شلالات النصايح نزل فوق دماغك رف
او مثلا ماتلبسش كذا لو رديت وقلت انه عاجب كل الناس هتلاقيه برضه جابلك شويه اسباب من وجهه نظرك قد تكون مش منطقيه بس هو عايزك تسمع كلامه وخلاص

بصراحه الشخصيه دى مش عارفه نتعامل معاها ازاى
ممكن تتعامل معاها بشده و قله زوق و هى تبطل الطريقه دى معاك
بس لو شخص يهمك مش هتقدر تعمل معاه كده
يبقى نجرب الطريقه التانيه اللى هى بتنص على انك تقوله حاضر و تعمل اللى فى دماغك برضه *lol*
و برضه مايضرش من وقت لتانى انك تسمع نصايحه لو لقيتها كويسه
واوعى
باحذرك بشده
انك تدخل معاه فى نقاش لانك لو اختلفت معاه فى الرأى مش هتخلص و هتلاقيه عمال يديلك فى محاضرات يبرر بيها وجهه نظره و يحاول يقنعك بيها مهما كان ردك عليها فيستحسن ماتدخلش معاه فى نقاش انت عارف انك هتختلف معاه فى الرأى

و الى لقاء اخر

شخصيات البعد عنهم احسن (شخصيه 1)

باستغرب قوى من الناس اللى فاكره نفسها احسن انسان فى كل حاجه

انا مانكرش ان كتير منهم بيكونوا فعلا احسن من غيرهم فى نواحى معينه بس للاسف هما متخيلين انهم كويسين فى كل حاجه

فعلا باتنرفز من النوعيه دى خصوصا لما يكونوا متكبرين وبيرفضوا انهم يسمعوا نصيحه او حتى تعليقات غيرهم

قابلنى مره شخص هو فعلا شخصيه منظمه و منضبطه و موهوبه فى نواحى كتير بس للاسف هذا الشخص معتبر ان كل الناس التانيه -سورى فى الكلمه- حثاله وان اى حاجه هيقولوها متساويش وقته الثمين اللى هيضعه وهو بيسمع

فى موقف انه المفروض كنا بنعرض افكارنا و كل واحد بيقول فكرته وليه هو فكر فيها على اساس يبقى اختيار الفكره من الاول زى ما بيقولوا على ميه بيضا و فجأه الشخص ده جه متأخر و راح مقاطعنا كلنا و احنا بنتكلم وعرض فكرته, من الاول فكرته كانت فيها عيوب بالهبل و مجرد ما سمعنا الفكره كان لكل واحد فينا ليه عليها مالا يقل عن تعليقين وكل واحد فيهم كفيل انه يخلينا نلغى الفكره دى و ماناخدهاش اصلا بس لان مخه الذرى اللوزعى اللى بيوصل لافكار حثاله المجتمع اللى زينا مايقدروش يفكروا فيها . الانسان ده استولى على المكان و كل حاجه , اى تعليق مننا كانه الهوا , ولا كأننا موجودين و بدأ هو يشتغل مع نفسه و يوضب كل حاجه

بعد كده جه المشرف علينا علشان يشوف احنا عملنا ايه

اللذيذ ان تعليقاته كانت نفس تعليقاتنا و كل اللى قاله كنا احنا قلناه قبل كده يعنى لو كان الكلام اتسمع من الاول ماكانش هيبقى شكلنا وحش كده قدام الناس , وللاسف الجروب كله اتاخد عنه فكره انه مابيفهمش لمجرد ان شخص جه عمل ملاهى لاهو قال فكره عدله ولا حتى ادى لبقيت الناس فرصه انها تعرض افكارها

الشخص ده بعد كده لما واجهناه وقلنا نصارحه احسن لقيناه انه لسه على موقفه و واخد جبهه ان احنا اللى مش فاهمين افكاره

ليه هى افكاره دى ايه ؟ نظريه النسبيه

النوع ده بقى من الناس , التجربه اثبتت ان احسن حاجه تعملها معاه هى انك تتجاهله زى ماهو مابيعمل بالظبط , اوعى تفتكر ان حاله هيتصلح , لا هو هيزهق فهيدور على حد تانى بيسمعله

انا واعوذ بالله من كلمه انا

انا عارفه ان انا بادى احساس للناس ان انا متخلفه عقليا او عندى اعاقه ذهنيه .

جايز علشان مش باتكلم كتير

او جايز علشان مابعرفش اعبر عن اللى فى دماغى كويس. ساعات كتير لما اجى اشرح حاجه الكلمات بتخوننى وماعرفش اعبر عنها

انا عمرى ما كنت كويسه فى الشرح او الكلام بس باسمع كويس جدا, ممكن افهم الحاجه باقل جهد من اللى قدامى –ده لما باكون كويسه انما لو تعبانه المخ الجزمه بيتصدر و بتبقى حوسه- المهم انا قلت ان الموضوع ده ممكن يتحل بالتدريب, مش عارفه ازاى ادرب نفسى انى اتكلم بس يعنى اهه باحاول حتى دلوقتى انا باتكلم كتير احسن من الاول .

مش عارفه ايه سبب المشكله دى جايز علشان طول عمرى باحب اسمع و مبحبش انخرط فى حوار –حلوه انخرط دى. ما علينا- الا لو كنت عارفه كويس جدا انا باتكلم عن ايه

بعد شويه الموضوع بقى مجرد عاده انى مش باتكلم الا وانا مع اهلى او مع اصحابى المقربين و كان عادى انى اقعد اليوم كله ماتكلمش عمرى ماحسيت انها مشكله

بس دلوقتى انا اتغيرت كتير بقيت باتكلم كتير جدا و عادى مع اى حد طالما انه مدينى احساس انه مش متضايق , يوم ما احس ان اللى قدامى اتضايق منى الطبع النيله بيطلع تانى و ببقى كأنى واكله سد الحنك (الحنك باللغه العاميه القديمه يعنى البق , الفم يعنى)

واكيد حقيقه انى باتكسف جدا ماساعدتش خالص فى هذا الموقف , من كتر الكسوف لماحد بيكلمنى لاول مره بيبقى الاجابه على قد السؤال يعنى ايه اخبارك؟ الحمد لله بس فمعظم الناس كانت بتحس انى مش طايقاهم او انى متكبره عليهم وانا من موقعى هذا باؤكدلكم –هى الكلمه العجيبه دى بتتكتب ازاى- انى مش كده خالص غايه ما هنالك انى بس بابقى مكسوفه وضاربه لخمه هتقولولى حتى مع البنات هاقولكم مع اى حد. لو قطه نونوت عليا فى الشارع هاتكسف *shy* بس طبعا فى مساعى جاهده لتغيير اللبخه اللى الواحد بيبقى فيها اهه باقيت باحاول اخبى الكسوف بانى افتح حوار جايز ناخد على الجو. بس لو اللى قدامى حاله من حالى و بيتكسف زيى تبقى مصيبه سودا

كل اللى يعرفونى كويس بيقولوا عليا انى طيبه و لذيذه ودمى خفيف –تخيلوا دمى خفيف ههههههههه- و حاجات تانيه كتير كده بتكسفنى لما بيقولوها *shy* الازمه ان محدش بياخد باله من كل الحاجات دى الا لما يعرفنى لفتره طويله

برضه فيه ناس بتقول ان انا لو بقى عندى شويه ثقه فى نفسى هابقى احسن . طبعا دول ما يعرفونيش لان اللى يعرفنى كويس هيعرف ان عندى ثقه كبيره قوى فى نفسى مش عارفه جت منين رغم انى ماعملتش اى انجاز فى حياتى يقول ان انا ممكن ابقى اى حاجه بس دايما عندى احساس ان انا اقدر اعمل اى حاجه واقدر اعملها كويس .

رغم ان انا عمرى ماجربت اعمل الحاجات اللى انا مقتنعه انى اقدر اعملها دى

هو انا قلت انى اقدر اعمل اى حاجه ؟ مش اى حاجه قوى يعنى فيه حاجه انا اثبت انى مهما عملت هافشل فيها برضه. طبعا عايزين تعرفوا هى ايه

بس من غير ضحك *angry*

اوك الحاجه الوحيده اللى انا فعلا جربتها وفشلت فيها هى الرياضه

جربت العب حاجات كتيره جدا و كلهم فشلت فيهم واخر حاجه كانت السباحه – على فكره انا مابعرفش اعوم-

وقررت انى اتعلم العوم علشان السباحه لذيذه وكان نفسى من زمان اتعلم ازاى اعوم , حتى فى الاوليمبيات باحب اتفرج على منافسات السباحه والغطس * lol *

بعدين اكتشفت انه علشان الجعان بيحلم بسوق العيش انا باحب اتفرج على السباقات دى

المهم نرجع لما حاولت اتعلم العوم كانت ازمه جباره قالولى ارمى نفسك فى الميه و طبشى بايدك ورجليكى شويه واحنا هنبقى واقفين جنبك علشان لا قدر الله لو حصل حاجه و انا ماكدبتش خبر ورحت راميه نفسى على وش الميه واديتها بلبطه

بس وانا كاتمه نفسى –بفتح النون والفاء- لما خلاص بقى عايزه اخد نفسى –برضه بفتح النون والفاء- عايزه اوقف .الغريبه انى ماعرفتش انزل رجلى ولا ايدى ولا اى حاجه انا كنت فوق الميه والميه حلفت ما تنزلنى انا لقيت نفسى باعمل حركات بهلوانيه جباره علشان المس الارض باى طريقه - من غير تريقه, ايوه كنت باتعلم على الشط . بس مش الشط قوى يعنى- و فجأه انا حسيت بايد تخترق المياه وتمسك برقبتى وبترفعنى فوق الميه

انا كنت باغرق وانا مش واخده بالى , ماانا قافله كل حاجه بقى عينى و مناخيرى وودانى اتقفلت طبيعى من نفسها . بس انا اخدت بالى لانى وهما بيشدونى انا لفيت لفات عجيبه كده تحت الميه قبل ما راسى تطلع فوق الميه اتارينى وانا باحاول انزل رجلى علشان تلمس الارض راسى هى اللى نزلت ورجلى فضلت فوق * lol *

و كانت هذه هى محاولتى مع السباحه

مع basket ball بقى دى حكايه تانيه انا عمرى ماعرفت احدف الكوره جوه الحلقه , و عمرى ماعرفت اجرى وانا بانطط الكوره فى نفس الوقت و عمرى ما عرفت اشقط الكوره وانا باجرى برضه من الاخر فشلت فيها فشل ذريع

الvolley ball بقى كانت اول مره احاول اتعلمها ايدى اتجزعت وقعدت يومين مش قادره اعمل بيها اى حاجه فمحاولتش تانى *sad*

انا باقول كفايه كده بلاش بقيت النوادر لحسن انتوا شكلكوا اخدتوا فكره جميله عنى

انا اتكلمت كتير عن نفسى النهارده نبقى نكمل يوم تانى بقى